Werkt bij het copra-fonds, verzorgt voornamelijk de ophoop.
12 januari 1946
Vanmorgen een interessant gesprek gehad met onze man die voornamelijk de ophoop verzorgt, Lee Yong Liem. Met hem zal ik vrij veel te maken hebben. Het is een geschikte kerel lijkt het en het was interessant met hem van gedachten te wisselen over de wijze van zaken doen.
Zaterdag 9 maart
Vanavond trouwt Yap, een jonge Chinees bij ons op kantoor en moet ik naar het feest dat ter ere gegeven wordt. (…)Lie Yong Liem, die al een beetje veel had gedronken, werd even rusteloos onder het verhaal en vroeg plotseling met luide stem: “En de Anaks (kinderen)?” Volgens oud Chinese gewoonte wens je geen geld, maar veel winst en veel kinderen en al het eromheen praten vond hij maar nonsens, hij wenste ‘straight to the point’ te komen; de anaks. Wat een darverend gelach ten gevolge had. Langzamerhand zijn de mensen vertrokken.
Zaterdag 1 juni
In de avond op een eetpartij van Jip Weng Key – een correspondent van het copra-fonds die nu eruit gaat en met eigen zaken begint. Lie Yong Liem volgt volgende maand op hetzelfde pad. Deze kerels zijn altijd met lage salarissen tevreden geweest, beschikken over veel geld. Nu gaan ze weg, waarom? Er zitten hier vraagtekens die ik graag wou oplossen. Ik ben goede vrienden met ze, maar kom er niet achter. Als ik iets vraag waar een besluit was getroffen dat naar m.i. grote voordelen aan een Chinees gaf, dan is er plotseling iets anders dat niet meer kan wachten. “Kunnen we aanstonds dit even bepraten, mijnheer?” En ze ontlopen het. Er zijn veel duistere punten hier en mensen die over volop geld beschikken terwijl het onmogelijk lijkt om iets bij elkaar te krijgen.