J.F. Stutterheim, controleur Maros, zat in mannenkamp op Celebes
Dinsdag 26 februari 1946
’s Avonds kwam Bonnet bij me eten, leuk. We hebben over allerlei gepraat en afgesproken binnenkort eens een avondje te hebben bij de Stutterheims, die in het vroegere huis van Hofker wonen. Ik heb een groot blik peren op sap, zij hebben een Rodekruispakket – dat ze in september hadden moeten ontvangen – nu gekregen, met allerlei lekkers erin.
Donderdag 14 maart
Vanavond waren we bij de Stutterheims te gast. Ik had ook het een en ander voor het feest kunnen krijgen en we hebben een paar borrels gedronken en gepraat over allerlei van de kunst in Indië vergeleken met Nederland en Europa. Stutterheim houdt ontzettend veel van de danskunst hier en heeft er veel films van gemaakt die gered zijn. Maar we hebben geen projector en kunnen ze dus niet zien, jammer. Hij was voor de oorlog controleur in Maros, hier niet ver vandaan, en kon goed met de lui opschieten. Vandaar dat er onder de bevolking verschillenden zijn geweest die dingen van hem hebben verborgen voor de Jap en zo heeft hij nog verschillende mooie stukken teruggekregen en nog verschillende boeken. We hebben een prettige avond gehad. Vanmiddag heb ik nog weer voor Bonnet geposeerd, maar hij wil mij het ding niet verkopen. Ik krijg het cadeau. Zal er te zijner tijd foto’s van laten maken en die opzenden Ik weet niet of ik erop lijk.
Donderdag 13 juni
In de avond even bij de Stutterheims geweest. Had wat blikjes gevangen waar zij veel belang in stellen. Zij waren ook al niet tevreden met de gang van zaken. Zien er ook geen gat in, komen met hun geld niet uit enz. “Hoe zit dat toch? Vroeger had ik een kleiner salaris en leefde er goed van in een goed huisje en had bedienden enzo. Rare wereld, nu heb ik een groter salaris, moet Jeannetje het grootste deel van het werk doen, zelf wassen enz., en we hebben nooit meer een cent. Kunnen niets sparen en hebben het, zeg maar, eerlijk arm.” En toch zijn zij nog gelukkig, hebben een echt paviljoen waar ze in wonen, een grote woonkamer en een kleine slaapkamer, eigen badkamer en toilet. Maar alles is ook zo duur hier. We komen er allen niet uit en zien ook niet wanneer en hoe het allemaal weer voor elkaar zal moeten komen. Maar we gaan verder, er zal wel eens een oplossing komen.