Luke Mairering, voormalig koning van Aroe, vriend van President Soekarno.
Dinsdag 25 juni – Aan boord
Maar dan komt meteen het roet voor mij. Er komt een man mee die vroeger uit de Dobo van de Aroe-eilanden kwam. Die voorzitter is van een comité dat ze op Makassar maakten – voornamelijk politiemensen – om de hele economie van die Zuid-Wester eilanden in handen te nemen. Een strijd tegen de handel met allerlei politieke achtergronden. Eén ervan; de strijd tegen de Chinese handelaren. En het blijkt ook alweer – door wat voor redenen ingegeven weet ik niet – dat verschillende Europanen (die beter moesten weten) hun handtekening hebben gezet onder verschillende van zijn papieren. Een hele middag lang inspannend met de man gepraat. Azis en Van Slooten, ook onbekend met dit geval, zitten een eindje verder toe te luisteren en komen er van tijd tot tijd ook bij. Maar bespreken al wat er nu weer voor moeilijkheden voor hun zijn geprepareerd. Ook zij zijn niet gelukkig met dit geval. In de avond ga ik met mijn Chinese rondreizigers praten en met hen overleggen en we hebben lange palavers daarna; Van Slooten, Azis en ik. We zullen zien wat we kunnen doen. Maar zeker is dat die Mairering weer grote problemen zal geven.
Woensdag 26 juni – Toeal – Kei-eilanden
Mairering komt intussen ook aan en gaat ook al aan het werk, merk ik. Als ik laat – tegen zevenen – naar boord terugga zie ik hem een vergadering houden. Er komt stellig last van.
Donderdag 27 juni
Weer lange vergaderingen, weer besprekingen over de werkmethode die moet worden toegepast en Mairering is ook druk bezig. Heeft een heel verhaal gehouden waarin meer politiek dan economie zat en ruit zijn mensen op. Tegen de middag terug naar boord. Ik heb er mijn lunch weer bij ingeschoten. Ben nog aangegaan bij Pastoor Bus, die naast het wonderlijk gespaarde kerkje op de hoofdplaats woont en me verschillende dingen vertelde en met wie ik tegenmaatregelen tegen de notie van Mairering bespreek.